Sonar, lidar, radar/optik akış

Bu nedenle, uydu tarafından üçgenleme zeminden kaçınmanın iyi bir yolu değilse, doğrudan "görmeye" çalışalım!

Şu anda, sinyalleri iletebilen ve sıçramanın ne kadar sürdüğünü görebilen en az üç hazır menzilli teknoloji vardır: Sonar, lidar ve radar modülü şimdi kullanılabilir.

Ancak, bu sensörlerin zayıf yönleri vardır:

Zayıflık 1: Emilim

Bazı yüzeyler zıplamıyor. Perdeler ve halılar ultrasonik dalgaları emer, koyu boya lidar emer ve su mikrodalgaları emer. Göremediğinizden kaçamazsın.

Zayıflık 2: Faz paraziti

Sensörler arasında sinyal paraziti vardır. Birden fazla özdeş sensörü bir araya getirdiğinizde ne olur? Tespit ettiğiniz sinyalin bu sensöre ait olduğunu nereden biliyorsunuz? Tek bir sensör bile inişle başa çıkmalı ve yankının kaybolması için yeterince uzun süre beklemelidir.

Sinyaller "kodlanabilir" (temel olarak şifrelenebilir), böylece her sinyal benzersizdir, ancak bu cihazın karmaşıklığını arttırır. * * İyi bir çözüm, sinyal planını yarı randomize etmektir, böylece zaman kilitlenmez ve her zaman senkronizasyon sinyali ile aldatılacaktır.

Optik akış sensörü, lensindeki nesnenin büyüdüğünü (zeminin/duvarın hızla yükseldiğini gösteren), daha küçük (engel kaybolduğunda) veya yanlara doğru kaydırıp kaymadığını gözlemlemek için bir kamera kullanan farklı bir yöntemdir. Kameralar sonar gibi birbirlerine müdahale etmez. Gerçekten akıllıysanız, eğimi ve diğer 3D özellikleri tahmin edebilirsiniz.

Optik akış sensörleri hala "emilim" zayıflığına sahiptir. Tıpkı optik farelerinin cam üzerinde çalışamayacağı gibi, akışı görmeleri için iyi bir dokulu yüzeye ihtiyacınız var. Giderek daha popüler hale geliyorlar, çünkü akış hesaplama artık bir FPGA veya hızlı gömülü bir bilgisayara koyabileceğiniz bir şey.